Nie brakuje osób, które zastanawiają się, czym charakteryzuje się ten nurt w sztuce. Jakie są cechy postmodernizmu? Czym objawia się postmodernizm w architekturze? Między innymi na te pytania odpowiemy w tym wpisie!
Postmodernizm – definicja
Na początek przyjrzyjmy się kontekstowi tego terminu. Postmodernizm to specyficzny nurt w sztuce i architekturze, który rozpoczął się pod koniec XX wieku. W XX wieku w sztuce coraz bardziej zaczęto interesować się historią sztuki. Artyści zaczęli sięgać do przeszłości w poszukiwaniu inspiracji dla swoich dzieł, a przeszłość zaczęła stawać się coraz ważniejsza od teraźniejszości.
Teraźniejszość i przyszłość zostały odsunięte w cień. Przyszłość przestała interesować artystów, a teraźniejszość postrzegano jako zbyt niestabilną i pozostającą pod zbyt dużym wpływem technologii i współczesności.
Postmodernizm co to jest
Jego główne cechy to odrzucenie tego, co nowoczesne, i nacisk na przeszłość. Charakterystyczny dla tego nurtu jest specyficzny rodzaj sztuki, architektury, literatury i malarstwa.
Istnieje różnica między nowoczesnością a postmodernizmem. Nowoczesność była okresem, w którym ludzie bardzo dużo myśleli o tym, co zostało zrobione w przeszłości, ale jednocześnie chcieli stworzyć coś nowego. Postmodernizm odrzuca nowoczesność, ale odrzuca też ideę, że przeszłość była czysta i nieskażona.
Definicja postmodernizmu
Słowo “postmodernizm” jest często używane w odniesieniu do trendów w nowoczesnej sztuce, architekturze, literaturze i innych dziedzinach, które rozpoczęły się pod koniec XX wieku. Postmodernizm ma wiele cech, które odróżniają go od innych okresów w historii, ale czym jest ten trend, który można zaobserwować w tak wielu różnych dziedzinach sztuki? Przyjrzyjmy się temu.
Główną cechą postmodernizmu jest odrzucenie nowoczesności, ale odrzuca on także ideę, że wiek XX był czysty i nieskażony. W nurcie tym znalazło się miejsce na niejednoznaczność i zwątpienie. Ideą sztuki nowoczesnej było zerwanie z przeszłością, ale dla artystów epoki postmodernizmu przeszłość była bardziej interesująca niż teraźniejszość.
Na przykład twórcy sztuki postmodernistycznej przedstawiali wizerunki kobiet w prowokacyjnych pozach i w odkrywczych strojach. Za inspirację posłużyły im słynne obrazy, ale zostały one radykalnie zmienione, aby modelki wyglądały w prowokacyjnych pozach. Literatura postmodernistyczna jest podobna w tym sensie, że często jest bardzo niejednoznaczna. Zmusza czytelnika do kwestionowania tego, co widzi i co wie.
Architektura postmodernistyczna
Architektura postmodernistyczna charakteryzuje się odrzuceniem modernizmu. Na przykład styl architektoniczny znany jako brutalizm betonowy jest typowy dla architektury postmodernistycznej. Aby zapobiec przeciekaniu wody do domów, architekci w XX wieku kładli warstwę betonu na ścianach o dużych, nieregularnych kształtach. Architektura postmodernistyczna zastąpiła ten styl architekturą, która charakteryzuje się znacznie bardziej nowoczesnym wzornictwem.
Należy jednak pamiętać, że brutalizm betonowy nie jest marką architektury. Jest to jedynie styl architektoniczny. Jest charakterystyczny tylko dla jednej konkretnej epoki w sztuce. Epoka ta charakteryzowała się wykorzystaniem betonu i architektury brutalistycznej. W okresie modernizmu nowoczesna architektura charakteryzowała się wykorzystaniem szkła i światła w projektowaniu budynków. Nowoczesna architektura stała się bardzo popularna w XX wieku.
Architektura postmodernistyczna – co musisz wiedzieć?
Kluczową cechą architektury postmodernistycznej jest to, że odrzuca ona modernizm, ale odrzuca również ideę, że XX wiek był czysty i nieskażony. Na przykład betonowa architektura brutalistyczna jest typowa dla epoki postmodernizmu. Należy jednak pamiętać, że betonowa architektura brutalistyczna nie jest marką architektury. To tylko styl architektoniczny. Jest charakterystyczna tylko dla jednej konkretnej epoki w sztuce.
Epoka ta charakteryzowała się wykorzystaniem betonu i architektury brutalistycznej. W okresie modernizmu nowoczesna architektura charakteryzowała się wykorzystaniem szkła i światła w projektowaniu budynków. Nowoczesna architektura stała się bardzo popularna w XX wieku.
Podobnie, inną cechą architektury postmodernistycznej jest przedstawianie wizerunków kobiet w prowokacyjnych pozach i ubranych w odkrywcze stroje. Na przykład architekci architektury betonowego brutalizmu wykorzystywali w swoich projektach wizerunki kobiecych ciał. Na przykład umieszczali wizerunki kobiet w prowokacyjnych pozach na ścianach w przestrzeni publicznej.
Literatura postmodernistyczna
Literatura postmodernistyczna jest często bardzo niejednoznaczna. Zmusza czytelnika do kwestionowania tego, co widzi i co wie. Na przykład jedną z głównych cech literatury postmodernistycznej jest to, że często posługuje się aluzją. Aluzja jest aktem odniesienia do czegoś, co nie jest w rzeczywistości obecne. Na przykład w powieści P.G. Wodehouse’a Wołanie Lota 49 bohater o nazwisku Isherwood mieszka w domu z napisem “Ishawmwood”. Isherwood to oczywiście odniesienie do słynnego artysty Ibsena.
W powieści Daniela Torresa The Bellarosa Connection (Połączenie Bellarosy) bohater o imieniu Lucas Bellarosa zawiera umowę z diabłem. W powieści jest to przedstawione w wyjątkowo tajemniczy sposób. Jedyną wskazówką, że Bellarosa zawarł układ z diabłem, jest fakt, że ma on duży pieprzyk na twarzy i brakuje mu palca.
Literatura postmodernistyczna – co musisz wiedzieć?
Literatura postmodernistyczna jest często bardzo niejednoznaczna. Zmusza czytelnika do kwestionowania tego, co widzi i co wie. Na przykład jedną z głównych cech literatury postmodernistycznej jest to, że często wykorzystuje aluzję. Aluzja polega na odwołaniu się do czegoś, czego w rzeczywistości nie ma. Na przykład w powieści P.G. Wodehouse’a Wołanie Lota 49 bohater o nazwisku Isherwood mieszka w domu z napisem “Ishawmwood”. Isherwood to oczywiście odniesienie do słynnego artysty Ibsena.
Literatura postmodernistyczna – malarstwo
Malarstwo postmodernistyczne jest również często bardzo niejednoznaczne. Sprawia, że widz zadaje sobie pytanie, co widzi. Na przykład jedną z głównych cech malarstwa postmodernistycznego jest przedstawianie wizerunków kobiet w prowokacyjnych pozach i ubranych w odkrywcze stroje. Na przykład twórcy betonowej architektury brutalistycznej wykorzystywali w swoich projektach wizerunki kobiecych ciał.